Wbrew pozorom – w tych klasztorach i kościołach nie będziecie się nudzili

  1. MDA
  2. /
  3. Wbrew pozorom – w tych klasztorach i...

Lubicie wędrować szlakiem architektury sakralnej? Mamy dla Was kilka ciekawych, nie zawsze oczywistych propozycji miejsc, które warto odwiedzić!

Monastyr Rilski jest dla Bułgarów niezwykle ważnym miejscem - zarówno pod względem religijnym, jak i archeologicznym i kulturowym. Jego historia sięga drugiej połowy X wieku. Monastyr leży w kotlinie położonego na południowym wschodzie Bułgarii pasma górskiego Riła, około 120 km od Sofii. Kompleks klasztorny obejmuje główną cerkiew pod wezwaniem Świętej Bogurodzicy (jej ozdobą są freski i olbrzymi ikonostas), budynki mieszkalne, muzeum i wieżę Chrelina. Mury o grubości 2 m i wysokości 24 m nadają temu miejscu wygląd warownej twierdzy. Wnętrze zbudowano w stylu bułgarskiego odrodzenia, a wewnętrzny dziedziniec otaczają trzykondygnacyjne budynki z łukami pomalowanymi na czarno i biało oraz drewnianymi krużgankami, mieszczące cele mnichów. W okolicach klasztoru znajdują się też inne cerkwie i kaplice z freskami z wieków od XV do XVII.

W benedyktyńskim klasztorze Santa Maria de Montserrat znajduje się figurka Czarnej Madonny, patronki Katalonii. Masyw górski Montserrat leży 50 km na północny-zachód od Barcelony. Droga do klasztoru, znajdującego się na wysokości 720 m n.p.m., wiedzie stromymi serpentynami. Część drogi pokonamy autem, pod sam klasztor dotrzemy jednak pieszo. Stamtąd możemy wybrać się kolejką linowo-terenową do groty Santa Cova, w której odnaleziono figurkę Madonny lub wjechać na punkt widokowy z grotami pustelników. Koniecznie trzeba zwiedzić bazylikę - fasadę główną wykonano w stylu neoplateresco, a w bogato dekorowanym wnętrzu zobaczymy m.in.: ołtarz, organy, kaplice oraz figurkę Czarnej Madonny. Efektowny jest też dwupoziomowy dziedziniec z gotyckimi krużgankami, ogrodem i fontanną. A w Muzeum de Montserrat zgromadzono m.in. obrazy XX-wiecznych artystów katalońskich i hiszpańskich (Pablo Picasso, Salvador Dalí, Joan Miró i inni), impresjonistów francuskich (Pierre-Auguste Renoir, Claude Monet, Edgar Degas i inni) oraz mistrzów włoskiego renesansu i baroku (m.in. Caravaggio i Giambattista Tiepolo).

Pomimo tego, że w okresie rewolucji francuskiej w 1792 zniszczono 70 stojących w jej otoczeniu posągów, Katedra św. Cecylii w Albi to jedna z najlepiej zachowanych średniowiecznych budowli na terenie Francji. Leży w regionie Midi-Pireneje, w departamencie Tarn. Została zbudowana z cegły, w stylu gotyku południowofrancuskiego. Katedra nie ma naw bocznych, jej dach jest płaski, a wieża nie została ukończona. Ściany katedry wieńczy ganek z machikułami - otworami w podłogach umożliwiającymi zrzucanie pocisków lub lanie wrzątku na atakujących, budynek miał bowiem charakter obronny. Sklepienie zdobią błękitne i złote wzory geometryczne, a figury aniołów i filary wyrzeźbiono z białego kamienia. Najlepiej zachowane we Francji renesansowe freski naścienne malowali włoscy artyści sprowadzeni przez bratanka Ludwika z Amboise - Ludwika XII. W obejściu ustawiono kamienne rzeźby wyobrażające postacie ze Starego Testamentu, a na fryzie na stallach przedstawiono wizerunki apostołów i świętych.

Kościół Temppeliaukio, zwany też Skalnym Kościołem, jest jedną z najpopularniejszych atrakcji Helsinek. To nowoczesna budowla, efekt pracy dwójki braci-architektów, którzy w 1961 roku wygrali konkurs na jego projekt architektoniczny. Luterański kościół powstał w helsińskiej dzielnicy    w 1969 roku i został zbudowany wewnątrz granitowych skał. Jego wnętrze ma owalny kształt, a ściany są kamienne. Z zewnątrz widoczna jest tylko kopuła, wystająca ponad ziemię. Dzięki niej do środka wpadają promienie słoneczne, jedyne oświetlenie kościoła, który może pomieścić 750 osób. Dzięki niezwykłej akustyce modernistycznego budynku, często organizowane są w nim koncerty.

Kościół w norweskim Borgund zbudowano w 1150 roku. To najlepiej zachowana świątynia typu stavkyrkje w Norwegii. To kościół słupowy. Jego konstrukcja oparta jest na obitym deskami drewnianym szkielecie z grubych belek. Przy jego budowie nie używano jakiegokolwiek metalu. Jego średniowieczna wieża zegarowa jest jedyną tego typu w Norwegii. Kalenice dachu zdobią rzeźbione wypusty w kształcie smoczych głów, a czarny, smołowany dach dobrze zabezpiecza korpus budowli. Do wnętrza z trzech stron prowadzą drzwi wejściowe, ozdobione bogato rzeźbionymi portalami. Budynek nie ma okien, więc wewnątrz jest bardzo ciemno. W zachodnim końcu kościoła znajduje się runiczna inskrypcja z XII wieku.

Idar-Oberstein to miasto położone w dolinie rzeki Nahe (dopływ Renu) w zachodnich Niemczech. Nad okolicą góruje średniowieczny skalny kościół Felsenkirche. Wybudowano go w 1482 roku wewnątrz wysokiej skały na fundamentach dawnej twierdzy. Do kościoła prowadzi wykuty w latach 80. XX wieku skalny korytarz. Wewnątrz obejrzeć można m.in. XIV wieczny ołtarz, grobowiec fundatora Filipa II von Daun-Oberstein, oraz późnogotycką chrzcielnicę. Z kościołem związanych jest też kilka legend. Jedna z nich opowiada o dwóch braciach, którzy kochali się w tej samej dziewczynie. Pewnego dnia pokłócili się o nią i w czasie bójki jeden spadł z klifu. W ramach pokuty drugi brat polecił wznieść w tym niebezpiecznym miejscu świątynię.

Hallgrímskirkja to ewangelicko-luterański kościół w Reyjkaviku, jeden z symboli islandzkiej stolicy. Zaprojektował go w 1937 roku nieżyjący już architekt Guðjón Samúelsson, który w swoich pracach często inspirował się kształtami i formami tworzonymi przez lawę. Schodkowa betonowa fasada budynku nawiązuje do modernizmu, przypominając jednocześnie o charakterystycznym dla Islandii krajobrazie – szczególnie o sześciokątnych, bazaltowych kolumnach, które można spotkać w wielu miejscach na wyspie. Budowę kościoła rozpoczęto w 1945 roku, a zakończono w 1986 roku. Hallgrímskirkja jest największym kościołem na wyspie - ma 74.5 m wysokości, a ponieważ stoi na wzgórzu w centrum miasta, dominuje nad panoramą Reykjaviku. Wewnątrz kościoła znajdują się m.in. organy, skonstruowane przez niemieckiego organmistrza Johannesa Klaisa z Bonn. Są wysokie na 15 metrów i ważą 25 ton.

To oczywiście tylko kilka propozycji. W praktycznie każdym europejskim kraju, także w Polsce, znajdziecie mnóstwo ciekawych przykładów architektury sakralnej. Miłego wędrowania!

Ta strona wykorzystuje pliki cookies
Nasz serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub odczyt zgodnie z ustawieniami przeglądarki. Czytaj więcej